- συντροφιάζω
- см. συντροφεύω;§ συντρόφιασε ο κακός καιρός με τον ασβολωμένο посл, два сапога пара
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
συντροφιάζω — Ν [σύντροφος] 1. κάνω με κάποιον συντροφιά, συναναστρέφομαι 2. συνεργάζομαι, συνεταιρίζομαι 3. μέσ. συντροφιάζομαι (στον Ερωτόκρ.) αποκτώ σύντροφο ζωής, αποκτώ σύζυγο («από μικρός παντρέφτηκε και συντροφιάσθη ομάδι», Ερωτόκρ.) … Dictionary of Greek
συντροφιαστός — ή, ό, Ν [συντροφιάζω] αυτός που πηγαίνει κάπου μαζί με άλλον («από νωρίς τ απόγιομα συντροφιαστές κινούσι», Ερωτόκρ.). επίρρ... συντροφιαστά Ν με τη συνοδεία κάποιου, με συντροφιά … Dictionary of Greek
συντροφεύω — και συντροφιάζω συντρόφεψα και συντρόφιασα, συντροφεμένος 1. είμαι σύντροφος κάποιου, του κάνω παρέα: Κάθεται στο σπίτι και συντροφεύει τους γονείς της. 2. πάω μαζί με κάποιον: Τον συντρόφευε η σύζυγός του σ αυτό το ταξίδι. 3. συνεταιρίζομαι … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)